Terug van weggeweest

 "Laten we hopen dat deze corona-gekte snel voorbij is, zodat ik mijn uitwisselingsverhaal 100 keer aan iedereen kan vertellen. 😍

Wees voorzichtig, zorg goed voor jezelf, EN BLIJF IN UW EIGEN HUIS! 😇 (Ik zou graag nog teruggaan voor ik begin verderstuderen en dat gaat enkel als iedereen binnenblijft en we zo corona wegkrijgen 😄)

Tot binnenkort,
Soraya 💗"

Dat is hoe ik mijn laatste blog in maart 2020 heb afgesloten. Twee dingen komen direct naar boven als ik dit lees:
1. Bedankt voor dit cringy moment 18-jarige Soraya. Ik apprecieer het enorm.
2. 18-jarige Soraya had toen, net als de meeste mensen, geen idee hoe lang het zou duren voor alles weer normaal was.

Ondertussen zijn we 3 jaar verder. Waar ik toen nog een half jaar moest wachten om te beginnen met verder studeren, studeer ik nu binnen 2-3 maanden af. Bijna een hele hoge school carrière verder, maar eindelijk kreeg ik de kans om terug te keren. En na 3 jaar kan ik eindelijk zeggen: "Brazil, I'm back.".

Misschien even een korte update over wat ik de afgelopen 3 jaar met mijn leven gedaan heb.

Na mijn terugkomst in België heb ik stil gelegen tot september. Iedereen herinnert zich het concept lockdown nog? Dat was mijn leven de eerst 6 maanden dat ik terug was. Echt het warme welkom waar je op hoopt na 8 maanden aan de andere kant van de wereld te hebben gezeten. 😜

Uiteindelijk ben ik in september 2020 begonnen met studeren. Internationaal Ondernemen aan de Thomas More Hogeschool in Mechelen. Ook hier had ik niet meteen geluk. Mijn eerste jaar verder studeren is volledig online geweest, waardoor ik eigenlijk niemand kende toen ik aan mijn tweede jaar begon. Gelukkig hebben de vrienden die ik vanaf toen gemaakt heb alles weer goed gemaakt. Ik heb zelfs zo'n goede vrienden gemaakt, dat ik er moeite mee had om ze achter te laten toen het moment EINDELIJK daar was.

Zoals jullie ondertussen misschien al wel doorhebben, zit ik al iets meer dan een maandje terug in Brazilië. Deze keer niet in het godvergeten boerendorp dat zichzelf Campo Novo do Parecis noemt. Nee, deze keer heb ik een moderner plekje uitgekozen. Ik verblijf nog tot juni dit jaar in Curitiba, Paraná. Een van mijn vrienden woont hier en ik mag bij hem en zijn familie verblijven. 

"Soraya, waarom ga je zomaar in het midden van een schooljaar op vakantie aan de andere kant van de wereld?" Nou, curieuzeneuzemosterdpot, ik ben hier niet op vakantie (ookal zou je het soms niet zeggen, tot veel jaloezie van mijn vrienden.) 😆

Vanuit mijn richting hebben we een verplichte buitenlandse stage. Het kwam dan ook niet als een verrassing voor zij die mij goed kennen dat ik mijn stage in Brazilië zou doen. Na exact 2 mails te hebben gestuurd, vond ik het perfecte bedrijf voor mij en ik was niet als enige enthousiast. Veel woorden zijn er niet aan vuil gemaakt, we hadden een goede match gevonden. 

Ik deel dan ook met veel trots mee aan iedereen dat ik stage doe bij HAG Ventures. Een adviesbureau dat startups helpt groeien en doorbreken in internationale markten. Ik mag hier helpen met de marketing, positionering en social media. Helemaal mijn ding dus. Ik werk samen met de CEO aan een relaunching project en heb al veel bijgeleerd. Vanaf volgende maand mag ik deelnemen aan meetings met klanten en hier ook nog extra dingen opsteken.

Stagaires in Brazilië werken maar 6 uur per dag en dat geldt dus ook voor mij. Mijn werk is heel flexibel waardoor ik zelf een beetje kan kiezen wanneer ik deze 6 uur per dag werk. Dit geeft mij dus ook veel vrijheid om te reizen en dingen in de buurt te verkennen. Dit brengt mij op mijn volgende blog onderwerp: reizen en verkennen. Ik zal een aparte post maken over alle dingen die ik al gezien en gedaan heb en alle reisplannen die al in de maak zijn!

Als afsluiter misschien een paar fun facts over Curitiba, de stad waar ik nu verblijf!

• Curitiba is de hoofdstad van de deelstaat Paraná.
• Momenteel (zolang het uur niet veranderd) is er een 4-uur tijdsverschil tussen waar ik zit en België.
• Er zit hier een spin die 'aranha marrom' noemt. Die kruipt graag op lekker warme plaatsjes zoals in uw kleren in de kast of in uw schoenen. Deze spin is een beetje giftig. Je gaat er niet van dood, maar je kan toch best zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gaan als je gebeten wordt door deze spin om ernstige gevallen te voorkomen.
• 40 minuutjes van bij mij thuis is er een luchthaven die goede verbindingen heeft hier in Brazilië. Jammer genoeg is reizen binnenin het land behoorlijk duur.
• Het verkeer is hier echt zot. Ik rijd al 4 jaar met de auto en heb een internationaal rijbewijs bij, maar ik heb toch besloten om hier niet te rijden voor mijn eigen veiligheid en de veiligheid van anderen. Rules don't apply in Brazil.
• Last but not least, ik verplaats mij hier naar overal met de Uber. Super makkelijk en voor €4-5 wordt je helemaal naar de andere kant van de stad vervoert.
  
  

Interesse in al mijn aanstaande avonturen? Hou dan zeker mijn social media in de gaten! Nieuwe blogs zal ik altijd via hier delen! 

Bye bloggertjes, tot snel!