Don't go chasing waterfalls... unless it's Foz do Iguaçu

Wie niet weet waarover deze blog gaat na het zien van de titel, leeft onder een steen. Dit wereldwonder stond al een aantal jaren op mijn bucketlist en kan nu van het lijstje geschrapt worden. Je voelt het al aankomen ondertussen, he? Ik ben weer op vakantie geweest.

Het was al weer een aantal weken geleden aangezien ik de afgelopen maand aan mijn thesis gewerkt heb. Maar nu die binnen is, en mijn stage na 3 maanden afgerond is, heb ik weer tijd vrij om te doen wat ik graag doe. En zeg nu eerlijk, wie zou er geen tijd vrij maken voor reizen? 

Voor ik deze blog officieel begin, misschien toch nog even een korte uitleg over Foz voor zij op de achterste rij die toch nog niet helemaal mee zijn.

Brazilië, Argentinië en Paragauy worden gescheiden door een rivier die de landsgrens vormt tussen alle 3 de landen. Op een bepaalde plek tussen Brazilië en Argentinië zijn er reuzachtige watverallen ontstaan die hier ook wel de 'cataratas' genoemd worden. In beide landen kan je wandelpaden volgen die je langs alle watervallen brengen. Er zijn er ontichelijk veel. De grootste noemt 'de keel van de duivel' omdat er hier verschillende watervallen samenkomen en het water recht naar beneden valt.  Aangezien je op de landsgrens zit, is het makkelijk om van Brazilië uit ook Argentinië en Paraguay te bezoeken en dus de watervallen langs alle kanten te zien.

Drie dagen, drie landen. Dat was mijn doel. Maandag voormiddag hebben we een city tour in Paraguay gedaan. We staken de grens over met een bus en zijn daar op verschillende locaties gestopt en uitgestapt om typisch eten te proeven. De laatste stop van de city tour was bij een mini waterval: Saltos del Monday. Waarom noemt deze waterval maandag? Monday is Guaraní, een oude taal die door sommige mensen gesproken wordt in Paraguay. Volgens onze gids betekent dit 'het water dat steelt'. De legende gaat dat er vroeger een stam woonde in het bos dichtbij dat bomen kapte en deze dan in het water gooide om over te kunnen steken. De volgende dag was het hout verdwenen waardoor de stam dacht dat het water 's nacht het hout stal. Wat zij niet wisten, was dat er een beetje verder een waterval was die het hout meenam in haar stroming. En zo is de naam aan deze waterval gegeven.

In de namiddag hebben we een boedistische tempel bezocht en Itaípu. Itaípu heeft een hydro-electro dam met een panoramisch uitzicht en een toevluchtsoord voor gewonde dieren die in de natuur gevonden zijn. Jammer genoeg hadden we geen tijd voor het panorarmische uitzicht, maar het toevluchtsoord hebben we wel bezocht. Hier heb ik onder andere zwarte panters zien spelen.

Op dinsdag verdwenen de wolken en was het de perfecte dag om de watervallen aan de Braziliaanse kant te bezoeken. De Cataratas hebben hun eigen park, waar je de bus neemt om zo een 14km het park in te rijden naar waar de wandelroute van de watervallen begint. Tijdens het wandelen kan je alle watervallen zien. De route eindigt in de 'keel van de duivel'. Er zijn bruggen gebouwd over het water waardoor je vanop een afstand de watervallen kan bekijken. Dit is het ideale punt om een foto te maken, maar ook het ideale punt om extreem nat te worden. Dus een regen jas is zeker aangeraden.

Er zijn geen woorden om te beschrijven hoe prachtig het daar is, daarom een aantal foto's zodat jullie toch wat mee kunnen genieten. 😉

Na de middag zijn we naar Parque as Aves geweest. Het is een reservaat voor vogels, reptielen in vlinders gelegen naast het park van de Cataratas. Het is de enige instelling ter wereld gericht op het behoud van vogels in het Atlantische Woud. Het park bestaat uit 16ha met typische en lokale planten waar je kan door wandelen. In de tussentijd kan je dan alle dieren observeren in natuurlijke habitat. Het wandelpad loopt door de grote vogelkooien en op sommige plekken kan je zelfs eten kopen om aan de vogels te geven. Goede tip: uitkijken want de aras durven wel eens vlak boven je hoofd vliegen.

Een andere attractie in het park van de Catarats is Macuco Safari. Je neemt de bus in het park tot aan de safari waar je in een safari wagonnetje stapt en een tour krijgt door het 'oerwoud'. Hierna volgt een wandelpad door de natuur en langs enkele watervallen. Hier kan je zelfs rappel doen. Het laatste onderdeel van de safari is een boottocht op de rivier tot aan de kleinere watervallen. De boot gaat dan onder deze waterval en maakt je helemaal nat. Je moet een soort lift naar beneden nemen. Die brengt je bergafwaarts tot aan de bootjes. Het water was koud, maar de ervaring maakt het helemaal waard!

Om het meeste uit elke dag te halen, was er een strakke planning. Vermoeid en nat of niet, in de avond zijn we nog naar Marco das Tres Fronteiras gegaan. Alle 3 de landen hebben een paal die geschilderd is in de kleuren van het land. Die van Argentinië en Brazilië kan je bezoeken. In Paraguay is hier jammer genoeg niet in geïnvesteerd waardoor het niet veilig is om dit gebied te bezoeken.

De Marco heeft een mooi uitzichtspunt op de rivier en van daaruit kan je de 2 andere landen zien. Aan de Braziliaanse kant zijn er restaurantjes, mooie gebouwen en een show in de avond. Tijdens deze show wordt er een verhaal uitgebeeld via dans over de culturen van de 3 landen. Verschillende dansstijlen en kleding worden hier gerepresenteerd. 

De laatste dag zijn we naar Argentinië geweest om de watervallen daar te bezoeken. Hier neem je een trein om je te verplaatsen in het park. In Argentinië kan je alle watervallen van bovenaf bezichtigen. Als je de 'keel van de duivel' hier bezoekt sta je echt letterlijk bovenaan de waterval waar al het water onder je naar beneden valt. Ook hier is een wandelpad dat je langs de verschillende watervallen brengt.

Ik heb verschillende wilde dieren gezien in Argentinië zoals onder andere een grote spin, toekan, salamander en een aantal andere dieren. Goed uitkijken met je eten is zeker een belangrijke boodschap om mee te geven. 😀

In de namiddag hebben we een taxi naar een dichtbij gelegen dorpje genomen, waar we lokaal gegeten hebben. Het is waar wat ze over Argentijns vlees zeggen. Misschien is het zelfs nog beter dan Braziliaans vlees... (Ik heb het hier over koeien vlees trouwens 😜). Na nog wat lokale zoetigheden te proeven en het stadje te verkennen, zijn we naar de Marco das Tres Fronteiras in Argentinië geweest. Hier hebben we onze reis met een prachtige zonsondergang en mooi uitzicht kunnen afsluiten.

Vraag mij niet om een kant te kiezen, want dat kan ik echt niet. Als je ooit deze reis maakt, bezoek dan beide kanten! Dan heb je zeker het volledige uitzicht gehad.

Reizen met Brazilianen wilt zeggen dat alles heel last-minute gepland wordt, je vaak laat bent en dat je soms maar net je vlucht naar huis haalt. 😃 Het was hoe dan ook een prachtige reis waar ik enorm van genoten heb en een goede manier om mijn vakantie te beginnen.

Dan zijn we nu aangekomen op het einde van de Foz blog. Eenmaal terug aangekomen in Curitiba ben ik bijna direct opnieuw op reis vertrokken. Maar dat, lieve kinderen. Dat is weer een ander verhaal. Eentje voor de volgende blog 😉 Tot snel!

Beijos,

Soraya