Einde in zicht

Agosto-Setembro

Hallo iedereen en welkom terug!

Ik heb gehoord dat er veel interesse is in mijn blog en dat is erg fijn om te horen. Ik wil alleen even meedelen dat ik hier dagelijks naar school ga, en dus niet heel de tijd dingen te vertellen heb. Als er echt iets interessants gebeurd laat ik dat zeker weten, maar ik ga niet elke 2 weken een verslag posten van mijn super interessante leven op school...

Vandaag kan ik jullie wel wat meedelen! Beginnende bij een paar weken terug, toen mijn zussen een gitaar concert hadden. Het was helemaal anders dan verwacht, ik kende niet veel liedjes want ze waren allemaal in het Portugees, maar het was zeker de moeite waard! En voor zij die het niet gezien hebben op mijn instagram, mijn zussen spelen echt goed gitaar, en kunnen zingen!

Ook heb ik voor mijn familie Spaghetti Bolognese klaargemaakt! En voor zover ik weet zijn ze fan. Zelf ben ik verschoten dat het mij gelukt is om iets van eten klaar te maken dat geen ei is. Koken is namelijk geen kwaliteit die ik bezit. Maar ik ben er toch, met een beetje hulp van de mama en een goede vriend, in geslaagd niemand een voedselvergiftiging te bezorgen.
In tegenstelling tot vrijdag, toen ik even niet oplette en cacao poeder in de saus heb gedaan. Ik heb dan maar gewoon tegen mijn vrienden gezegd dat we in België echt heeeeeel graag chocolade eten.... 😅 Volgende keer beter?

 Sinds ik steeds meer Portugees spreek, praten er ook meer en meer mensen tegen mij. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik een betere band heb gekregen met mijn klas. Het gaat moeilijk zijn om afscheid te nemen in december. Dus probeer ik er nu nog zo veel mogelijk van te profiteren. Door onder andere naar feestjes te gaan... 😝 Die zijn ook helemaal anders dan bij ons. Waar je aan denkt bij het woord "fuif", is absoluut niet waar mensen hier aan denken bij het woord "festa". Feestjes zijn hier gewoon bij iemand thuis, met drinken en eten en muziek, maar veel dansen gebeurd hier niet. Het is meer gewoon samenzitten met vrienden. Wat natuurlijk ook heel gezellig is.

Dit was een super leuke opdracht die we voor lichamelijke opvoeding hebben gekregen. (merk op: het gebruik van sarcasme)

Een misschien iets interessanter feitje is dat ik vorig weekend naar Cuiába ben geweest voor een AFS oriëntatieweekend. Ik keek er enorm tegen op om de simpele reden dat:
1. we om 00:30u 's nachts de bus hadden (vrijdag ochtend, dus een dagje minder school :) )
2. omdat de busrit naar Cuiába meer dan 7uur duurt
en 3. omdat de temperaturen in Cuiába mensen uit België doen sterven.

Maar buiten de temperatuur (rond de 43°C) is alles natuurlijk kei goed meegevallen!
Ik heb Gustavo en zijn mama (waarmee ik deze keer kon praten 😊) teruggezien. Heb een paar van Gustavo's vrienden weer gezien en nieuwe leren kennen. Deze hebben mij geholpen met het leren van boerderij diertjes in het Portugees (aangezien de verleden tijd te moeilijk was voor hun). Ook heb ik dankzij Gustavo zijn super slimme plan 2 PIZZA FEESTJES bijgewoond. Obrigada Gustavo. 💗

Vrijdag ben ik naar de arcade geweest met Gustavo en heb daarna met de andere studenten van Campo Novo een live intervieuw gehad. Een hele ervaring, een die voor mij niet had gemoeten. Ik weet niet waar ik het intervieuw kan vinden, en ik raad ook ten zeerste aan hier niet achter te zoeken. En voor zij die nu denken het te gaan zoeken, het is in het Portugees, daar begrijpen jullie toch niets van. 😝

Nog belangrijker, ik heb de andere uitwisselingsstudenten van mijn commité leren kennen, samen met de andere vrijwilligers en ik heb enorm veel bijgeleerd over mijn jaar hier, Brazilië en Portugees. We zijn met 4 meisjes uit Italië, 1 jongen uit Groenland, 1 jongen uit Oostenrijk en ik.
Het waren 3 vermoeiende dagen, maar ik heb me enorm goed geamuseerd.

Zondag voor we naar huis vertrokken hebben we nog BBQ gehad bij vrienden van de papa van Ilaria. Deze was mij met ons naar Cuiába gereisd omdat zijn auto daar in de garage stond (dat hebben we hier in Campo Novo namelijk niet.) En hij was zo vriendelijk om tot zondag te blijven om ons met de auto mee terug te nemen. Dat gaat iets sneller dan met de bus.
De BBQ zelf was echt lekker. Het deed alleen pijn om in 43°C naar dat zwembad te kijken en niet te kunnen zwemmen...

Maar we hebben het overleefd en zijn veilig terug aangekomen in Campo Novo, waar ik het huis van Ilaria niet mocht verlaten voor ik gegeten had. En toen ik klaar was en er gevraagd werd of ik meer wou, zei ik beleefd nee. Maar dat werkt hier blijkbaar niet... En toen moets het nagerecht nog komen.
Tegen dat ik uiteindelijk in mijn bed zat was het al bijna maandag.

Een leuke, warme en vermoeiende roadtrip dus. Hoewel ik de mensen in die ik ken in Cuiába heel graag heb en ik het spijtig vind dat ik hen weer een tijd ga moeten missen, ben ik toch blij dat ik terug in Campo Novo ben. Ik ben nu al zo gewend aan alles hier en hoe rustig en kalm het is, dat ik me al niet meer op mijn gemak voel wanneer ik in een stad kom met verkeerslichten...

Ik hoop dat ik iedereen hier tevreden mee heb kunnen stellen tot mijn volgende bericht. Meer kan ik jullie nu ook echt niet vertellen aangezien mijn leven hier, net als dat van jullie gewoon zijn normale gang gaat...

Tot binnenkort (aka wanneer ik nog eens zin heb om iets te posten, sorry mama)!