Einde in zicht

Aangekomen...

Dingen die we bijgeleerd hebben/ things we learned

België-Lisboa: 1 uur verschil
België-Rio de Janeiro: 5 uur verschil
België-Cuiabá / Campo Novo Do Parecis: 6 uur verschil

transport (plaatselijke tijd/ local time)

✈ 1/08/2019 ~ 20:30 Brussels à Lisbon (2:50u)
✈ 1/08/2019 ~ 23:30 Lisbon à Rio de Janeiro (9:55u)
✈ 2/08/2019 ~ 8:15u Rio de Janeiro à São Paulo (1:10u)
✈ 2/08/2019 ~ 11:05 São Paulo à Cuiabá (1:20u)
🚌 3/08/2019 ~ 14:30 Cuiabá à Campo Novo do Parecis (6:30u)

 

Vol spanning en met een volle valies nam ik afscheid van mijn familie en ging ik op pad met 7 andere Belgische studenten. We werden door 2 AFS vrijwilligers begeleid tot aan de gate en stapten daar met 10 minuten vetraging op. Ik heb heel de vlucht lang de andere Belgen leren kennen. Eenmaal aangekomen in Lisboa, later dan verwacht, hebben we snel de gate moeten zoeken. Toen we aankwamen waren ze al aan het boarden.
Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik zo een groot vliegtuig heb gezien. Wereldvreemd, ik weet het. Gelukkig hadden we comfortabele stoelen en heb ik de hele tijd kunnen slapen.
Ik weet nog goed dat toen we aankwamen in Rio iemand zei: "Rampscenario zou echt zijn dat onze valiezen in Portugal niet zijn overgeladen op de vlucht naar Rio en we nu geen bagage hebben." En ja, rampscenario. Na 15minuten wachten was onze bagage er nog steeds niet... Net zoals die van een 40 tal andere mensen. We hebben dan maar naar AFS Brazilië gebeld en formulieren ingevuld. Maar ondertussen was het al bijna tijd voor mij om mijn volgende vlucht te nemen.
Een keer we de vrijwilligers zagen staan, is mijn ticket voor mijn volgende vluchten direct geboekt en ben ik samen met 2 Italiaanse meisjes en een jongen van Oostenrijk vertrokken.


Na weer een lange reis stonden er vrijwilligers op ons te wachten in Cuiabá. Elke student is met een vrijwilliger mee naar huis gegaan om hier van vrijdag op zaterdag te verblijven. Ik verbleef bij Gustavo (19) en zijn mama. 

Mijn handbagage werd bij hem thuis afgezet waarna we weer vertrokken om te gaan eten. (Toen in de brochure stond dat ik losse kleren moest meenemen omdat ik hier ging bijkomen, had ik niet verwacht dat ze bedoelden "stop losse kleren in je handbagage want je gaat direct wanneer je voet zet in Brazilië bijkomen.")
Ze hebben hier wel ongeloofelijk lekker eten. Helemaal anders dan bij ons. Ik zou de namen ook nog eens moeten navragen... 
Na het eten heb ik even een powernap gedaan om daarna de rest van de namiddag met Gustavo's mama op stap te gaan terwijl hij zelf moest werken. Gustavo geeft les Engels en Spaans en had door de dag aan zijn collega's verteld dat ik bij hem verbleef. Deze zagen natuurlijk een kans om nog meer Engels te praten en wilden onmiddelijk afspreken na hun werk. We zijn allemaal gezellig iets gaan eten en hebben gebabbeld over echt letterlijk alles. 

Ondanks dat ik echt zin had om mijn gastfamilie te ontmoeten, vond ik het toch spijtig om al zo snel verder te moeten gaan.

Na veel slaap en te leren tellen in het Portugees, ben ik op een bus gestapt richting Campo Novo. Hier ben ik dan 6 en een half uur later aangekomen en heb ik mijn familie voor de eerste keer ontmoet!

Het zijn echt ongeloofelijk vriendelijke en gezellige mensen! Mijn kamer is super mooi en ik ben al goed bevriend met een van de hondjes. :) 

Nu ga ik verder mijn coconut leegdrinken en nog wat tijd doorbrengen met mijn gastfamilie...
Tchau!

Arrived...

I said goodbye to my family and left Brussels with 6 other Belgian students. We had a 10 minute delay but still made it in time for our plane to Rio. Unfortunally, our baggage was left behind in Lisboa and I had to catch my next flight at early.

Once I arrived in Cuiabá with 2 Italian girls and a boy from Austria, we all went to a volunteers home. Every student stayed with another volunteer. I stayed with Gustavo (19) and his mom. In the evening I went out with him and his friends, who are English teachers. I had a really great time!

The next day I learned how to count in Portugese and eventually took a bus to Campo Novo. Here, I met my host family. They are the nicest people ever!
I really like it here, just as much as I like the food here.

Now I'm going to continue drinking my coconut an spend some time with my family...
Tchau!